درخواست دو هفته تعطیلی کشور

متن نامه دکتر سعید نمکی خطاب به رهبر معظم انقلاب :

«حضرت آیت ا...العظمی خامنه‌ای

مقام معظم رهبری (مدظله العالی)

سلام علیکم؛

به استحضار می‌رسد دیروز آخرین جلسه ستاد ملی مدیریت کرونا در دولت دوازدهم و امروز آخرین جلسه هیات محترم دولت برگزار شد و در برزخ دوران انتقال امور اجرایی، ما و همکارانمان در زیر آوار هزاران بیمار و مبتلا به کرونا و در کشاکش موج سهمگین پنجم، روز و شب‌های نفس‌گیر و طاقت‌فرسایی طی می‌کنیم و مانده‌ایم که در این برهوت تنهایی به کدام مرجع پناه بریم تا شاید ماشین تولید بی‌وقفه بیماری و اعزام تصاعدی بیمار به مراکزی که در این ماه‌ها تحت فشارند، متوقف شود.»

پس از 18 ماه صبوری اعتراض 66 مدیر نظام سلامت طی نامه ای در دو روز گذشته و التماس آنها برای استمداد بیان شد و ناچار دیدیم تا از محضر حضرت عالی استمداد ویژه بطلبیم. از مدت ها پیش در مکاتبات متعدد خطرات همه گیری با ویروس وحشی و سرکش دلتا را گوشزد کردیم.

گفتیم که اگر در رعایت پروتکل ها اهمال کنیم و سخت گیری نشود، مرزها، قرنطینه ها، ورود اتباع خارجی به ویژه از کشورهای شرقی مبتلا به ویروس جدی گرفته نشود، این نظام سلامت خسته و گرفتار فرو می پاشد. همه از تاب آوری مردم و کسبه حکایت می کنند، از فروپاشی و تاب آوری صنعت گردشگری می گویند که به حق هم هست، اما چه کسی از پرستاران و پرشکان دفاع می‌کند که 18 ماه یک روز استراحت نداشته اند و یک شب راحت نخوابیده اند. اگر این نظام فروریخت، اگر تاب آوریش از کف رفت چگونه جبران خواهد شد؟ چه ساختاری را و چگونه جایگزین خواهیم کرد؟

تهران را بنا به درخواست های متعدد وریروس کرونا تعطیل اعلام کردند؛ ولی هیچ اتفاقی نیفتاده؛ همه رستوران ها و محل های کسب و کار باز بود. تعداد قابل توجهی به سفر به ویژه استان های شمالی رفتند. استان سیستان و بلوچستان گرفتار است و روزانه حداقل 12 اتوبوس از زابل به گلستان می رود، میتواند ویروس را با خود ببرد و اگر گلستان آلوده شد، همچون آتش گرفتن جنگل های هیرکانی همه خطه شمال گرفتار می شود که بر این بلا سیل مسافران تهران و البرز و نقاط مرکزی نیز پیوست و امروز سراسر استان های شمالی گرفتار است.

شهرهای مذهبی همه روزه بدون اطلاع، میزبان زائران افغانستانی و پاکستانی است که ما اصلا خبر نداریم و نمیدانیم از کجا و چگونه آمده اند؟ و الودگی در چه حدی است؟ فریاد زدیم در طول شبانه روز تعداد قابل توجهی ورود غیرقانونی از مرزهای شرقی و جنوب شرقی با ابتلا به ویروس وحشی کرونا و دیگر بیماری های واگیردار توسط قاچاق چیان وارد می شوند، عرض کشور را روزها می پیمایند و در استان های مختلف مخفیانه نگهداری می شوند تا از مرزهای غربی و شمال غربی خارج شوند و در این ایام بی اطلاعیم که چقدر از هموطنان گرفتار می شوند.

یک عامل نسبتا موثر در کاهش مرگ و میر با وجود همه تنگناهایی که مستحضرید، واکسیناسیون را پی می‌گیریم و هر روزه گروه آسیب پذیر جدیدی را به عنوان هدف ایمن سازی برمی‌گزینیم. اما کاملا در جریان هستید کشورهایی که بالاترین پوشش واکسیناسیون را داشته اند، دوباره از گزند بیماری به شرایط قرنطینه ای و اجبار کردن رعایت پروتکل ها رو آورده اند.

در یک سال گذشته با وجود کاستی ها و با دست های بسته و تخت های ویژه را دو برابر کردیم و هزاران ونتیلاتور و امکان جدید گسیل کردیم، حدود 500 دستگاه اکسیژن ساز به سراسر کشور فرستادیم و در حد نیاز پرستار و کارد خدماتی به کار گرفتیم؛ اما با این بی توجهی ها همه را به باد فنا می دهیم، نابود و فرسوده می کنیم؛ خدا شاهد است از یکایکشان خجالت می کشم.

هر لحظه دیرتر تصمیم بگیریم، ابعاد فاجعه وسیع تر و آوار آن بر دوش کشور سنگین تر خواهد شد. شاید دو هفته تعطیلی جدی و ایستادگی و به کارگیری نیروهای نظامی و انتظامی و برخودر محکم با شکستن پروتکل ها بتواند تا حد قابل توجهی از چرخش ویروس و بار بیمارستان ها و فشار نفس گیر بر همکاران ما بکاهد.