اثرات عرضه مواد اولیه در بورس کالا

قرار بود شیوه نامه فولادی وزارت صنعت، معدن و تجارت از ابتدای آذرماه اجرایی شود، اما همچنان بحث بر سر مواد مختلف این شیوه نامه میان بخش های مختلف زنجیره فولاد ادامه دارد. ورود به بورس کالا و تعیین قیمت فولاد در این بازار فارغ از ضرایب دستوری امری مثبت تلقی می کند که به توسعه متوازن در زنجیره منجر شود، اما بخش میانی زنجیره الزام عرضه کل محصول تولیدی در بورس کالا همزمان با کاهش قیمت پایه را به زیان واحد ها دانسته و شائبه توزیع رانت را مطرح کرد.  

بهرام سبحانی، رئیس انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، در خصوص شیوه نامه فولادی وزارت صنعت، معدن و تجارت گفت: در حالی که این شیوه نامه نکات مثبتی دارد اما ایراداتی نیز به آن وارد است. طبیعتا تهیه کنندگان این شیوه نامه از ایرادات احتمالی این که برخی مواد این شیوه نامه در آینده می تواند در بازار فولاد کشور رقم بزند نا آگاه بوده اند. بدین ترتیب بیان این ایرادات می تواند به مسئولان در تصمیم گیری بهتر کمک کند.

وی افزود: یکی از موارد مطرح شده دراین شیوه نامه، برداشتن کف عرضه و الزام تمامی تولیدکنندگان به عرضه محصولات خود در بورس کالا است. سالانه در کشور حدود 20 میلیون تن شمش فولاد تولید می شود. این در حالی است که میزان نیاز سالانه بازار داخل به انواع میلگرد به عنوان پرکاربردترین مقاطع طویل فولادی در کشوری چیزی نزدیک به 7 میلیون تن می رسد.  در عین حال حدود 3.5 میلیون تن از انواع مقاطع طویل فولادی مورد نیاز داخل توسط شرکت های بزرگی مانند ذوب آهن و فولاد خراسان تولید می شود که خود تولید کننده شمش هستند و برای خرید شمش در بورس کالا شرکت نمی کنند.

سبحانی ادامه داد: تولید کنندگان مقاطع کشور سالانه تنها به 3.5 میلیون تن شمش فولادی برای تامین مقاطع طویل نیاز دارد. الزام به عرضه تمامی شمش فولادی در کشور در بورس کالا برای تامین نیاز 3.5 میلیون تنی واحدهای نوردی جای تعجب دارد. اجرایی شدن این الزام باعث می شود شمش فولادی در بازار فیزیکی بورس کالا با نرخ پایه معامله شود و هیچ رقابتی برای خرید وجود نداشته باشد.