پول الکترونیکی ایران در راه است

حدود دوسال از انتشارات سند الزامات و ضوابط حوزه رمز ازرها از بانک مرکزی می گذرد. در این زمان بانک مرکزی چین، پول الکترونیکی خود را معرفی و بانک مرکزی اتحادیه اروپا درصدد فراهم کردن مقدمات معرفی یوروی دیجیتال می باشد. تصمیم بانک مرکزی ایران در مورد رمزارزها و پول الکترونیکی چه خواهد بود؟  

پولی که امروز مردم در جیب یا حساب بانکی خود دارند، توسط بانک مرکزی به صورت متمرکز عرضه می شود. اگر بانک مرکزی نخواهد پول فیزیکی یعنی سکه و اسکناس منتشر و به عنوان جایگزین، پول غیر فیزیکی را معرفی کند «پول دیجیتال» یا «پول الکترونیک» وارد چرخه اقتصاد می شود. بنابراین پول دیجیتال در مقابل پول فیزیکی قرار دارد.

در مقابل پول های دیجیتال پول هایی هم هستند که توسط بانک مرکزی عرضه نمی شوند. بلکه افزاد با استفاده از رایانه ها و بر مبنای فناوری های مختلفی از جمله بلاک‌چین این پول های جدید را معرفی می کنند.

در اصل به این شبکه کامپیوتری یک مساله ریاضی داده می شود و هر یارانه ای که آن را زودتر حل کند، امتیازی می گیرد. این امیتاز یک واحد پول تبدیل می شود. این همان فرآیندی است که در استخراج بیت کوین رخ می دهد.

رایانه امتیاز بدست آمده از حل مسئله را به صورت یک الگوی ظاهری بی نظم از حروف و اعداد ذخیره می کند که به آن هش گفته میشود. این تبدیل در واقع نوعی رمزنگاری است. رمزارزهایی مانند بیت کوین طوری عمل میکنند که هرکدام از اعضای شبکه، یک نسخه از وقایع همان شبکه را به صورت رمزنگاری شده در اختیار داشته باشند. به همین دلیل نیازی به یک نهاد معتبر مانند بانک مرکزی وجود ندارد.

پولی که به صورت الکترونیکی قابل ذخیره و انتقال باشد، ارز دیجیتال است. رمزارزها و همچنین ارز یا پول مجازی، از انواع ارزهای دیجیتال هستند.

پول دیجیتال الزما رمزنگاری شده نیست و امکان ردیابی تراکنش ها برای همه استفاده کنندگان آن وجود ندارد. ارزش گذاری پول دیجیتال مانند پول فیزیکی است و انتشار و عرضه آن به صورت متمرکز توسط بانک های مرکزی انجام می شود.

مهمترین تفاوت رمزارز و پول دیجیتال در تمرکز و رمز نگاری است. پول دیجیتال برخلاف رمزارز، لزوما رمزنگاری شده نیست و نکته مهمتر این است که در پول دیجیتال، همچنان شخص ثالث یعنی بانک مرکزی وجود دارد که به طور متمرکز بر این پول نظارت می کند.

بانک مرکزی برای رمز پول چیست؟

همتی در یادداشتی به جلسه هایی که دو سال پیش برای بررسی و قاعده گذاری در بالاترین سطوح سیاست گذاری های اقتصادی جهان درباره رمزارزها تکرار شده اشاره کرده و اظهار کرد الگوی مواجه با این پدیده، با اهداف متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است.

به عقیده همتی، از جمله اهداف بانک های مرکزی مختلف، افزایش کنترل در خصوص انتقال اعتبار، بین المللی کردن ارز ملی و حتی تغییر در معماری سیستم پولی است. بر این اساس بانک مرکزی ایران نیز با بررسی این روند جدید جهانی و متمرکز شدن بر الگوی مختلف، در پی انتخاب بهترین راهبرد ممکن در این حوزه بوده و ویرایش اولیه سند کلی رمز پول را تهیه کرده است.

بانک مرکزی در مورد رمزارها چه می گوید؟

بانک مرکزی به عنوان سیاست گذاری پولی اولین بار به صورت جدی حدود 2 سال پیش در همن 1397 با انتشار پیش نویسی درباره رمزارزها به این حوزه ورود کرد.

در این متن سه رمز ارز جهان روا، منطقه ای و ملی تعریف شده اما استفاده از رمز ارز جهان روا مانند بیت کوین به عنوان ابزار پرداخت در داخل کشور، غیرمجاز اعلام شد.

در سند الزامات و ضوابط حوزه رمزارزها از پنج نوع توکن بر اساس نوع پشتوانه نام برده شد که از بین آن ها، تنها توکن با پیشتوانه ریال، امکان استفاده به عنوان ابزار پرداخت را دارد و توکن با پشتوانه طلا، فلزات گرانبها، ارز، دارایی های مشهود و غیرمشهود و نیزتوکن بدون پیشتوانه، در گروه ممنوعه های ابزار پرداخت قرار دارند.